مشکل سطح نامناسب بطری
بازگشت به راهنمای تعمیر و عیب‌یابی قالب‌گیری بادی یا دمشی ←
زبری، حفره‌ها و “پوست پرتقالی” تنها برخی از اصطلاحاتی هستند که برای توصیف سطوح ناکامل بطری‌های محصول قالب‌گیری بادی استفاده می‌شوند. یکی از دلایل این مشکل، پاریزون (Parison) ناقص است. سایر دلایل به قالب و فرآیند قالب‌گیری بادی مرتبط هستند.
۱. سطح قالب نامناسب
· به سطح قالب ضعیف یا ساییده‌شده را رسیدگی کنید. قالب باید دارای پرداخت مات ظریفی باشد تا هوا به سرعت خارج شود و پاریزون در حالی که هنوز داغ است، به سطح قالب بچسبد.
۲. تهویه‌های مسدود یا ناکافی
· تهویه‌های (Vents) مسدود یا کثیف، به ویژه آن‌هایی که در امتداد خط جدایش قرار دارند، تمیز کنید.
· قالب را بازسازی کنید تا تهویه‌های خیلی کوچک بزرگ‌تر شوند یا تعداد تهویه‌ها افزایش یابد تا هوا به سرعت خارج شود. وقتی هوا نتواند خارج شود، مشکلات سطحی ایجاد می‌شود.
۳. فشار یا میزان دمش (باد) کم
· فشار دمش را افزایش دهید.
· بررسی کنید که آیا پین دمش به اندازه‌ای بزرگ است که بتواند مقدار هوای مورد نیاز برای قالب‌گیری کامل و سریع قطعه را تأمین کند.
· خطوط هوا را از نظر انسداد یا مسدودشدن جزئی بررسی کنید.
۴. نشت هوا در اطراف پین دمش
· نشت را برطرف کنید. نشت هوا در اطراف پین دمش به این معنی است که فشار هوای کافی برای نگه‌داشتن محکم قطعه در برابر قالب وجود ندارد.
۵. دمای مواد اولیه پایین
· به تدریج دمای مواد اولیه را افزایش دهید. پاریزون سرد به خوبی سطح قالب را منعکس نمی‌کند، به ویژه اگر حروف یا طرح‌هایی روی قالب وجود داشته باشد. با این حال، در افزایش دما احتیاط کنید. افزایش سریع یا بیش از حد دما می‌تواند منجر به مشکلات مرتبط با دمای بالای مواد اولیه شود.
۶. میعان آب در قالب
· در صورت امکان، به تدریج دمای قالب را افزایش دهید.
· اگر افزایش دمای قالب بدون افزایش زمان چرخه امکان‌پذیر نیست، ممکن است لازم باشد در زمان‌هایی که رطوبت بالا است، هوای برخی مناطق خاص کارگاه یا کارخانه را تهویه کنید. رطوبت بالا همراه با دمای پایین قالب می‌تواند باعث میعان آب در قالب بین زمان خارج‌سازی یک قطعه و قالب‌گیری قطعه بعدی شود.
۷. پاریزون زبر
· پاریزون زبر معمولاً ناشی از عملکرد فرآیند قالب‌گیری بادی در یک نرخ برشی است که باعث ناپایداری جریان در مذاب می‌شود. ناپایداری مذاب بیشتر زمانی رخ می‌دهد که اکسترودرهای پیوسته نزدیک یا در بالاترین نرخ‌های ممکن خود کار می‌کنند. در مورد دستگاه‌های قالب‌گیری بادی رفت و برگشتی (Reciprocating) یا انباره‌ای (Accumulator)، ناپایداری مذاب بیشتر زمانی رخ می‌دهد که اکسترودرها نزدیک به یا در پایین‌ترین نرخ‌های ممکن خود کار می‌کنند.
در مورد اکسترودرهای پیوسته:
· نرخ اکستروژن را کاهش دهید تا پاریزون‌های زبر ایجاد نشوند.
· ابزار اکستروژن را به مجموعه‌ای با طول لند بیشتر تغییر دهید.
در مورد اکسترودرهای رفت و برگشتی (Reciprocating) یا انباره‌ای (Accumulator):
· نرخ اکستروژن را کاهش دهید (Drop time را افزایش دهید) — اما این راه‌حل معمولاً رضایت‌بخش نیست زیرا بهره‌وری کاهش می‌یابد.
· نرخ اکستروژن را افزایش دهید و از منطقه ناپایداری مذاب خارج شوید (Drop time را کاهش دهید) — این راه‌حل رضایت‌بخش‌تر است.
· اگر افزایش نرخ اکستروژن امکان‌پذیر نیست، دمای مواد اولیه را افزایش دهید یا پروسه را به رزین با شاخص ذوب بالاتر تغییر دهید.
· ابزار اکستروژن را به مجموعه‌ای با طول لند بیشتر تغییر دهید.
