اهنمای مشکل ترک خوردن قطعه در طول عمر کاری
علل و راهکارهای اصلاحی
علت اصلی | تشخیص | راهکارهای فنی | پارامترهای کلیدی |
نازکشدگی موضعی | اندازهگیری ضخامت | • افزایش ضخامت ورق 10-20% • استفاده از Plug Assist با دمای °C 80-100 • تزریق رزین اپوکسی تقویتی |
حداقل ضخامت باقیمانده: mm 0.8 |
طراحی نامناسب قطعه | تحلیل FEM تنشها | • افزایش شعاع گوشهها به mm 3-5 • تبدیل سطوح تخت به محدب • افزودن شبکههای تقویتی |
شعاع ایدهآل: 1.5x ضخامت ورق |
دمای پایین شکلدهی | تست تنش باقیمانده | • افزایش دمای شکلدهی °C 10-15 • استفاده از آنیل حرارتی پس از تولید |
دمای آنیل: °C 10 زیر Tg ماده |
مونتاژ نادرست | بازرسی روشهای اتصال | • استفاده از پیچهای با گشتاور کنترلشده • بهکارگیری چسبهای صنعتی مناسب |
فاصله پیچها: 5-7x ضخامت قطعه |
انتخاب نامناسب مواد | آنالیز خواص مکانیکی | • انتخاب مواد با مقاومت ضربه بالاتر (مثل ABS/PC Blend) • استفاده از گریدهای تقویتشده با الیاف |
حداقل مقاومت ضربه: kJ/m² 50 |
راهکارهای پیشرفته
- بهبود فرآیند تولید:
- استفاده از سیستمهای Pre-stretching با هوای فشرده
- پیادهسازی آنیل حرارتی کنترلشده با کورههای Convection
- نصب سنسورهای تنش سنجی روی قالب
- بهینهسازی مواد:
- افزودن 5-10% الیاف شیشه برای تقویت
- استفاده از مستربچهای ضد ترک خوردگی
- انتخاب مواد با درصد بلورینگی کنترلشده
- کنترل کیفیت:
- اجرای تستهای شتابدهی عمر (Accelerated Aging)
- آنالیز SEM سطح شکست
- اندازهگیری تنش باقیمانده با روش سوراخکاری (Hole Drilling)