راهنمای عیبیابی مشکل ذوب و اختلاط ناکافی در واحد پلاستیکسازی
بازگشت به راهنمای عیبیابی و تعمیرات اکسترودر ←
۱. تشخیص دقیق مشکل
- شناسایی علائم مشکل:
- بررسی نشانههای عدم ذوب کافی (مانند ناهمگونی رنگ، وجود ذرات آگلومره، و خطوط رنگی).
- ارزیابی کیفیت محصول نهایی از نظر یکنواختی و امکان تولید مجدد.
- تحلیل شرایط عملیاتی:
- بررسی تنظیمات دستگاه (دما، سرعت چرخش ماردون، نرخ پلاستیکسازی).
- ارزیابی ویسکوزیته پلیمر و مستربچ در دماهای مختلف.
۳. بهینهسازی طراحی ماردون
- افزایش طول ماردون:
- افزایش نسبت طول به قطر (L/D) برای بهبود فرآیند ذوب و اختلاط.
- اضافه کردن بخشهای اختلاطی:
- استفاده از ماردونهای دارای بخشهای سددار (Barrier Screw) برای بهبود همگنی مذاب.
- افزودن میکسرهای توزیعی (Distributive Mixer) برای اختلاط بهتر مواد حساس به دما.
- بهینهسازی نسبت تراکم:
- تنظیم نسبت تراکم ماردون برای بهبود عملکرد با مواد کمویسکوز.
۴. تست و شبیهسازی برای آنالیز پیشرفته
- شبیهسازی کامپیوتری:
- استفاده از نرمافزارهای شبیهسازی برای پیشبینی عملکرد ماردون جدید.
- بررسی تأثیر طراحی جدید بر دمای مذاب و یکنواختی آن.
- آزمونهای عملی:
- انجام تستهای تزریق با ماردون جدید برای ارزیابی بهبود کیفیت محصول.
- بررسی بازتولیدپذیری و عدم وجود نشت در طول فرآیند تزریق.
۵. بررسی نتایج و تأیید نهایی
- تجزیه و تحلیل مورفولوژی:
- استفاده از میکروسکوپ نوری برای بررسی همگنی مذاب و عدم وجود آگلومره.
- ارزیابی کیفیت محصول:
- بررسی وزن قطعات و یکنواختی آنها در طول زمان.
- اطمینان از حفظ خواص مواد حساس به دما (مانند رنگها).
۶. پیادهسازی تغییرات
- نصب ماردون جدید:
- جایگزینی ماردون قدیمی با طراحی بهینهشده.
- اطمینان از عملکرد صحیح شیر یکطرفه (Non-Return Valve) برای جلوگیری از نشت.
- مانیتورینگ مستمر:
- نظارت بر عملکرد دستگاه پس از اعمال تغییرات.
- انجام تنظیمات جزئی در صورت نیاز برای دستیابی به بهترین نتیجه.
– با رعایت این مراحل، مشکل ذوب و اختلاط ناکافی در واحد پلاستیکسازی بهطور مؤثر حل شده و کیفیت محصول نهایی بهبود مییابد.